logo jacob israel de haan
logo jacob israel de haan

Ik denk aan alles, wat ons heeft bewogen.

Van getij tot getij.

De Eeuwigheid glimlacht met zijn spottende ogen.

De Aarde valt voorbij.

Nieuwe website

Het Genootschap Jacob Israël de Haan ontwikkelt op deze pagina een nieuwe website ter gelegenheid van het Jacob Israël de Haan herdenkingsjaar in 2024.

Dan gedenken we de honderdste sterfdag van Jacob Israël de Haan (31 december 1881 Nederland – 30 juni 1924 Palestina).

Eerst Nederlands eerste militante homo activist, nadien in Palestina spraakmakend joodse activist, zijn leven lang auteur van proza, poëzie, columns en commentaren om nimmer te vergeten.

Jacob Israel de Haan Lezing 2023 in januarie '24

We attenderen u graag op de Jacob Israël de Haan-lezing 2023 die dit keer in januari 2024 wordt georganiseerd.

De lezingen vinden sinds 2009 gewoonlijk plaats eind oktober of begin november. Als gevolg van de excessen in Gaza en Israël die op 7 oktober uitbraken heeft de voorbereiding dit jaar niet op tijd kunnen beginnen, daar de Jacob Israël de Haan-medewerker van Allard Pierson juist op dat moment in Israël aankwam en met heel andere zaken werd geconfronteerd. Wij vragen uw begrip voor het uitstel.

We zijn verheugd om het De Haan Jaar 2024 - met in juni zijn 100ste sterfdag - alsnog te kunnen openen met de voordracht SCHANDAAL! van prof. Gaston Franssen (UvA), over het scandaleuze van Jacob Israël de Haan.


Jacob Israël de Haan Lezing 2023: SCHANDAAL!

Professor Gaston Franssen, UvA

Donderdag 18 januari 2024, 15.00 uur

Het Allard Pierson, Oude Turfmarkt 127-129

1012 GC Amsterdam

NAAR VRIENDSCHAP ZULK EEN MATELOOS VERLANGEN


Die mooie dichtregel onder je voeten op het homomonument in Amsterdam is van Jacob Israël de Haan, Nederlands eerste militante homo-activist. Hij werd in 1881 geboren in een traditioneel joods gezin in Drenthe zonder centen, groeide vanaf 1885 op in Zaandam en Haarlem, wist in 1900 als jonge onderwijzer naar Amsterdam te ontsnappen, maakte zich al gauw onmogelijk met baanbrekende homo-romans waarvan hij z’n leven lang geen woord terugnam en verdween in 1919 voorgoed uit Nederland naar Palestina – waar hij in 1924 veel te jong, pas 42 jaar, in Jeruzalem werd vermoord. Tot zijn laatste snik liet hij zijn mannenliefde niet door anderen bezoedelen of aanvechten, door niemand. Hij wilde van geen aantasting weten. Hij maakte van zijn romans, verzen en geloofsovertuiging een vrijplaats voor z’n romantische gevoelens, een luchtbrug naar een coming out en acceptatie die in Nederland nog helemaal niet bestonden, nog heel lang niet, die hij ook nooit zou meemaken. Volgend jaar gedenken we zijn 100ste sterfdag op 30 juni 2024.

Aan eenen jongen visscher



Rozen zijn niet zoo schoon als uwe wangen,

Tulpen niet als uw bloote voeten teer,

En in geen oogen las ik immer meer

Naar vriendschap zulk een mateloos verlangen.


Achter ons was de eeuwigheid van de zee,

Boven ons bleekte grijs de eeuwige lucht,

Aan ’t eenzaam strand dwaalden alleen wij twee,

Er was geen ander dan het zeegerucht.


Laatste dagen samen, ik ging naar mijn Stad,

Gij vaart en vischt tevreden, ik dwaal rond

En vind in stad noch stiller landstreek wijk.


Ik ben zóo moede, ik heb veel liefgehad.

Vergeef mij veel, vraag niet wat ik weerstond

En bid dat ik nooit voor uw schoon bezwijk.

Henk van Ulsen draagt op het Homomonument het gedicht 'Aan eenen jonge visscher’ voor.